Od River Plate do Interu Mediolan: „wybór” zawodników, którzy na przestrzeni dziejów grali dla obu klubów.

Włoska imigracja była największym exodusem, jaki kiedykolwiek spotkał Argentynę. Istnieje braterska więź między tymi dwoma narodami. A jeśli jest jeden klub, który reprezentuje tę więź, to jest to Inter, rywal River Plate w meczu finałowym Grupy E Klubowych Mistrzostw Świata , który zadecyduje o kwalifikacjach do 1/8 finału.

Statystyki pokazują, że 56 Argentyńczyków grało dla Neroazzurro w całej jego historii , z czego 52 grało oficjalnie, a czterech nigdy nie zadebiutowało w pierwszej lidze. Tymczasem 15 z nich grało również dla klubu z siedzibą w Núñez.

Od lat 30. XX wieku Inter nawiązał szczególną więź z argentyńskimi piłkarzami. Ta więź trwa już dziesiątki lat i odegrała kluczową rolę w sukcesie klubu.

Od Attilio Demaríi do Lautaro Martíneza, z całą masą świetnych graczy pomiędzy. Jednym z nich jest Javier Zanetti , który ustanowił rekord na boisku, będąc Argentyńczykiem, który rozegrał najwięcej meczów w historii włoskiego klubu , 858 meczów w 19 sezonach w tej instytucji, obecnie jest wiceprezesem.

Połączenie zaczęło się od Demaríi, argentyńskiego pomocnika, który grał dla Gimnasii, Independiente i Estudiantil Porteño, a który grał na Mistrzostwach Świata 1930 z Argentyną. Demaría wygrał Puchar Włoch w sezonie 1938/39 i zapoczątkował tradycję argentyńskich piłkarzy w Interze.

Zjawisko to narastało z biegiem lat, osiągając szczyt w latach 2000. W 2010 roku czterech piłkarzy zostało ukoronowanych zwycięzcami Ligi Mistrzów w sezonie 2009/10: Javier Zanetti, Diego Milito, Walter Samuel i Esteban Cambiasso . Milito, obecny prezes Racing Club, zapisał się w historii dwoma golami przeciwko Bayernowi Monachium w finale na Santiago Bernabéu w Madrycie.

A dwóm udało się wznieść Puchar UEFA (97/98): Zanettiemu i Diego Simeone.

Dziś Lautaro Martínez , kolejny Argentyńczyk, który został kapitanem Interu, pobił klubowe rekordy: jest najlepszym strzelcem wszech czasów Argentyny z dorobkiem 153 bramek, a także najlepszym strzelcem w europejskich rozgrywkach z dorobkiem 21 bramek. Jego osiągnięcia stawiają go, obok Zanettiego, na szczycie listy wszech czasów Interu i w jednym rzędzie z jego największymi idolami.

Spośród wielu argentyńskich piłkarzy 15 grało w klubach River Plate i Inter , chociaż jeden z nich nie zadebiutował w pierwszej lidze włoskiego klubu, lecz grał aż do ligi Primavera (rezerwa).

Na liście graczy, którzy nosili koszulkę, znajdują się takie nazwiska jak Daniel Passarella, Ramón Díaz, Hernán Crespo, Matías Almeyda i Gabriel Batistuta . Inni gracze, którzy grali dla obu klubów to Juan Pablo Carrizo, Nelson Vivas, Oscar Basso, Esteban Cambiasso, Santiago Solari, Sixto Peralta, Julio Cruz, Sebastián Rambert, Marcelo Pagani i Facundo Colidio (który oficjalnie nie grał dla Interu). Franco Carboni również był w obu klubach, oba w kategoriach młodzieżowych i oczywiście nie grał w Pierwszej Lidze.

Gdyby zmontować jedenastkę wyjściową, byłaby to prawdziwa drużyna narodowa. Mogłaby być utworzona w następujący sposób: Carrizo; Vivas, Passarella, Basso; Almeyda, Cambiasso, Solari; Cruz, Batistuta, Crespo i Ramón Díaz . A potem byliby Peralta, Rambert, Colidio i Pagani, który był napastnikiem, który grał dla River Plate w pierwszych miesiącach 1962 roku, a po grze na Mistrzostwach Świata w Chile z reprezentacją, przeszedł do Interu, aby grać tam w sezonie 1962/63.

„Inter jest reprezentatywnym zespołem Europy, zdobywcą kilku tytułów Ligi Mistrzów i punktem odniesienia w ostatnich latach. Innymi słowy, jest to zespół wysokiej klasy z silną obecnością argentyńskich graczy, którzy zapisali się w historii klubu” — powiedział Marcelo Gallardo, menedżer River Plate, który obecnie przygotowuje swój zespół do decydującego starcia z kultową drużyną Interu.

„W Argentynie jest surowiec, a argentyńscy piłkarze są zawsze popularni w Europie. A Inter zawsze ich lubił. Argentyńczycy i Południowi Amerykanie mają osobowość i pasję; podziwiają nas za sposób, w jaki gramy w piłkę nożną” – powiedział Zanetti, który ma dobre relacje z kierownictwem River Plate.

Inter i Argentyńczycy mają ze sobą silną więź, wielu z nich również nosiło czerwone paski.

Od gracza, który rozegrał najwięcej meczów, do gracza, który pojawił się najmniej, oto lista 54 argentyńskich piłkarzy, którzy grali dla Interu:

1- Javier Zanetti (858 meczów, 21 goli)

2- Esteban Cambiasso (430, 51)

3 – Lautaro Martínez (333, 153)

4- Atilio Demaría (295, 86)

5- Walter Samuel (236, 17)

6- Mauro Icardi (222, 126)

8- Diego Milito (171, 75)

9- Rodrigo Palacio (171, 58)

10- Nicolás Burdisso (139, 8)

11- Antonio Valentín Angelillo (127, 77)

12- Hernán Crespo (117, 46)

13- Joaquin Correa (99 12)

14- Ricardo Álvarez (90, 14)

15- Diego Simeone (85, 14)

16- Cristian Kily González (75, 0)

17- Juan Sebastián Verón (74, 4)

18- Daniel Passarella (73, 15)

19-Santiago Solari (71, 7)

20- Alfredo De Vincenzi (56, 21)

21- Oskar Massei (54, 21)

22- Andrés Guglielminpietro (48, 1)

23- Matías Almeyda (47, 1)

25- Hugo Campagnaro (39, 0)

28- Juan Pablo Carrizo (27, 0)

29- Cristian Ansaldi (26, 0)

31- Mariano Gonzalez (24, 1)

32- Victor José Pozzo (24, 0)

34- Matias Silvestre (20, 0)

35-Juan Landolfi (19, 0)

36- Humberto Maschio (17, 6)

37- Alberto Cerioni (16, 4)

38- Antonio Ferrara (15, 1)

39- Ezequiel Schelotto (13,1)

40- Gabriel Batistuta (13, 2)

44- Walentyn Carboni (7, 1)

45-Tomas Palacios (3, 0)

47- Sebastian Rambert (2, 0)

48- Hernán Dellafiore (1, 0)

49- Lisandro Lopez (1, 0)

50- Marcello Pagani (1, 0)

51- Franco Ponzinibio (1, 0)

52- Juan Salvador Rizzo (1, 0)

Raport i statystyki: Oscar Barnade